گیر افتادگی عصب؛ علائم و درمان
گیرافتادگی یک عصب اغلب به خاطر فشار بافت های اطرافش که فشار زیادی به آن وارد می آورد ایجاد میشود. با توجه به درد شدید و کرختی که گیر افتادگی عصب می تواند ایجاد کند قابل درک است که بخواهید هر کاری تا هر چه سریعتر از شر آن راحت شوید.
به طور میانگین گیر افتادگی عصب می تواند از چند روز تا ۴ تا ۶ هفته یا در برخی موارد حتی طولانی تر به طول بیانجامد (که در چنین مواردی باید به پزشک مراجعه نمایید).
ماهیچه ها، استخوان، غضروف و تاندون ها می توانند به یک عصب فشار وارد آورند. این می تواند سبب شود که عصب درگیر نتواند عملکرد خود را خوبی انجام داده و به علائم زیر منجر گردد.
- درد شدید مثل حس سوزش
- کرختی
- حس خارش (گز گز کردن)
- ضعف ماهیچه ها
درمان گیر افتادگی عصب بسیار حیاتی است. موارد شدیدتر به جراحی نیاز دارند. اگر فکر می کنید یک عصب درگیر دارید ادامه مطلب را بخوانید تا بفهمید چه کارهایی می توانید برای کمک به آن انجام داده و در طول دوره ریکاوری باید انتظار چه پیشامدهایی را داشته باشید.
گیر افتادگی عصب چقدر طول می کشد؟
مقدار زمان گیر افتادگی یک عصب بسته به اینکه درمان را هر چه سریعتر شروع کرده باشید و اینکه چه چیزی سبب ایجاد فشار بر روی عصب شده است متفاوت است. ریکاوری نیز بر اساس مکان گیر افتادگی عصب می تواند متفاوت باشد.
به صورت کلی، یک گیرافتادگی عصب با یک علت موقت مثل جراحت یا قرارگیری بد وضعیت بدن می تواند برای چند روز به طول بیانجامد.
علل مربوط به بیماریها مزمن مثل آرتروز می تواند مدت زمان بیشتری به طول بیانجامد. در این مورد باید برای یک برنامه درمانی به پزشک خود مراجعه کنید. در زیر آنچه که در نتیجه گیر افتادگی عصب در قسمتهای محتلف بدن انتظار می رود آورده شده است:
گیر افتادگی در گردن
یک عصب گیرافتاده در گردن می تواند سبب حس گز گز و درد شود که تا شانه ها و بازوها ادامه دارد. موارد زیر می تواند عامل این نوع گیر افتادگی عصب باشند:
- جراحت ها
- حرکات تکراری
- موقعیت بد در هنگام خواب
معمولا این درد تا چند روز ادامه دارد مگر اینکه عامل آن یک بیماری مزمن مثل آرتروز باشد.
پشت
یک عصب درگیر در پشت شما اغلب می تواند به خاطر یک فتق دیسک باشد که به ریشه های عصب در آن ناحیه فشار وارد می آورد. ممکن است احساس درد شدید در کمر و همچنین در ناحیه کپل و پشت رانها داشته باشید. در واقع، سیاتیک می تواند یک نشانه از درگیری عصب در ناحیه کمر باشد.
درد کمر می تواند حاد بوده و تنها چند روز باقی بماند. با این وجود، اگر درگیری عصب برطرف نشود می تواند سبب درد مزمن در پشت شده و برای ۱۲ هفته یا بیشتر باقی بماند.
پاها
ممکن است فتق دیسک در پشت یا یک جراحت سبب درگیری عصب در پایهایتان شود. اگر درمان نشود اعصاب درگیر می تواند به نوروپاتی محیطی منجر شده و می تواند چندین هفته تا سالها باقی بماند.
باسن
یک عصب درگیر در باسن می تواند اگر مربوط به یک جراحت باشد تا چند روز باقی بماند. اگر درد بیش از چند روز باقی ماند به پزشک خود مراجعه کنید. علل محتمل درد مزمن در باسن عبارتند از:
- آرتروز
- چاقی
- خارهای استخوانی
شانه
درد شانه حاصل از یک گیر افتادگی عصب معمولا از بالای نخاع در نتیجه موارد زیر نشات می گیرد:
- یک جراحت
- آرتروز
- التهاب زردپی
یک راه برای فهمیدن اینکه درد از درگیری عصب است و نه از کشیدگی ماهیچه این است که درد شدید و ناگهانی است. درد معمولا تنها در یک شانه اتفاق می افتد. اگر درمان نشود، آرتروز یا التهاب زردپی شانه می تواند به درد مزمن منجر شود که میتواند برای چند هفته، چند ماه یا چند سال بیاید و برود.
مچ
تایپ کردن مداوم اغلب به درگیری عصب در مچ میشود. اعصاب درگیر در مچ می تواند به نشانگان مجرای مچ دستی منجر شود. این زمانی اتفاق می افتد که درد و کرختی را در دستها و انگشتان خود تجربه می کنید.
درد برای مدت بیش از دو ماه باقی می ماند که می تواند نشان دهنده وجود یک بیماری زمینه ای دیگر مثل آتروز باشد.
درمانهای خانگی برای درگیری عصب چیست؟
درمان برای درگیری عصب با درمانهای خانگی شروع میشود که می تواند به تسکین درد، کرختی، و کلا ناراحتی کمک نماید. هر چه سریعتر درگیری عصب را درمان کنید سریعتر بهبود خواهید یافت.
چند درمان خانگی وجود دارند که می توانید همین حالا امتحان کنید:
- کیسه های آب گرم یا سرد برای مدت ۱۵ دقیقه تا ۱ ساعت برای درد و التهاب
- استراحت دادن به قسمت درگیر
- استفاده از داروهایی که نیاز به نسخه پزشک ندارند مثل داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) یا استامینوفن.
- حرکات کششی ساده برای منطقه درگیر برای تشویق جریان خون و حرکت
- تطبیق نحوه قرار گیری بدن و موقعیت خوابیدن
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
در موارد بسیاری می توانید یک عصب درگیر را با درمانهای خانگی بدون نیاز به درمانهای اضافه تر درمان کنید. اما در موارد زیر باید به پزشک مراجعه نمایید:
- علائمتان بیشتر از چند روز طول بکشد
- علائمتان شدید باشد
- درد عصب درگیر چند باره عود کند
پزشکات احتمالا برایتان سی تی اسکن، ام آر آی یا عکسبرداری با اشعه ایکس را تجویز خواهد کرد. از این شیوه ها برای تعیین میزان آسیب دیدگی عصب و همچنین بافتهای اطراف آن استفاده می شود.
درمانهای پزشکی ممکن برای گیر افتادگی عصب چیست؟
از درمان های دارویی برای عصب گیر افتاده که درمانهای خانگی بر روی آنها تاثیری نداشته اند می توان استفاده کرد. پزشکتان ممکن است NSAID های قوی تر یا کرتیکواستروئیدها را برای کاهش التهاب یا درد تجویز نماید.
دیگر درمانهای پزشکی برای اعصاب گیر افتاده عبارت است از:
فیزیوتراپی برای گیرافتادگی اعصابی که بر حرکت شما تاثیر گذاشته است از جمله در قسمت کمر، شانه ها یا گردن. یک فیریوتراپ شما را راهنمایی می کند که چگونه حرکت کششی و ورزشهایی را که توان انجام آنها را در خانه یا در همان مکان دارید را دارید انجام دهید تا فشردگی عصب و درد شما کاهش پیدا کند. اسپلینت برای مچ یا یک گردن بند برای کمک به حمایت از حرکت محدود شده شما در این نقاط تا زمانی که بهبود بیابید.
جراحی به عنوان راه حل آخر مخصوصا زمانی که که یک عصب گیر افتاده به صورت دائمی آسیب دیده باشد.
جراحی برای اعصاب گیر افتاده مربوط به مسائل نخاعی بیشتر رایج است اما می توان از آن برای موارد دیگر از جمله نشانگان مجرای مچ دستی نیز استفاده کرد.
فاکتورهای خطر برای گیر افتادن اعصاب چیست؟
از هر صد هزار بزرگسال ۸۵ نفر در سال دچار گیر افتادگی اعصاب می شوند. گیر افتادگی اعصاب با افزایش سن به خاطر تغییرات در بافتها مثل تحلیل استخوان ها و آرتروز بیشتر میشود. فاکتورهای خطر دیگر که می توانند سبب فشردگی و گیر افتادگی اعصاب شوند عبارتند از:
- چاقی
- بارداری
- وظایف تکرار شونده مثل ورزشهای خاص یا تایپ کردن با صفحه کلید
- استراحت طولانی مدت بر روی رختخواب
- خارهای استخوانی
- دیابت
- بیماری تیروئید
چگونه می توان از ایجاد گیر افتادن اعصاب پیشگیری کرد؟
یک عصب گیر افتاده پس از درمان احتمالا خوب میشود مگر اینکه دوباره همان بافتهای بدن به عصب فشار وارد کنند. فشارهای مزمن می توانند به آسیب های دائمی به عصب منجر شوند بنابراین بهتر است تا جایی که می توانید اقدامات پیشگیرانه به کار ببندید.
شاید بتوانید با راهکارهای زیر مانع از ایجاد گیر افتادگی اعصاب شوید.
کاهش وزن. چاقی یک فاکتور خطر رایج است زیرا وزن بیش از اندازه بدن اعصاب را تحت فشار قرار می دهد. در مورد چگونگی حفظ وزن در محدوده سالم در بلند مدت با پزشک خود مشورت کنید.
در میان فعالیتهای تکرار شونده به خود استراحت دهید. اگر کار شما نیازمند حرکات تکرار شونده دست و بازو است مثل استفاده از کامپیوتر یا خط تولید و مونتاژ یک کارخانه سعی کنید از هر چند وقت توقف کنید و تا حد ممکن از هر چند وقت عضلات دست و پای خود را بکشید. همین راهکار می تواند برای فعالیتهای ورزشی مثل تنیس و بیسبال نیز مفید باشد.
قامت خود را در موقعیت درست نگه دارید. این شامل راست ایستادن با شانه های کشیده شده به سمت عقب و همچنین استفاده از ماهیچه های اصلی برای وارد شدن فشار کمتر به پشتتان میشود. از روی هم انداختن پاهایتان برای کمک به تسکین فشار در قسمتهای پایین پاهای خود اجتناب کنید.
ورزشهای قدرتی و کششی را به کارهای روزمره خود بیافزایید. برداشتن وزنه های سبک و کششهای یوگا همه می توانند به قوی تر کردن استخوان ها، مفاصل و ماهیچه هایتان کمک کنند.
حرف آخر
گیر افتادگی یک عصب بسته به مکان و شدت آن می تواند چند روز، چند هفته و یا حتی مدت طولانی تری باقی بماند. در موارد شدید تر، فشار مکرر بر عصب می تواند سبب آسیب دائمی شود اگر گیر افتادگی عصب را تجربه می کنید که بازگشت دارد یا بیش از چند روز باقی مانده است با پزشک خود مشورت کنید.
پزشکتان می تواند آزمایشاتی برای تعیین علت زمینه ای فشردگی عصب تجویز کرده و با ارائه یک برنامه درمانی به شما برای پیشگیری از آسیبهای دائمی کمک کند.
بیشتر بخوانید: مفاصل دردناك؛ نشانه ای از آرتریت روماتوئید
