بی اختیاری ادراری استرسی و راه های درمان آن

نشت ادرار یا بی اختیاری ادراری استرسی ممکن است در نتیجه بارداری و زایمان های مکرر، یائسگی ، افزایش سن،اختلال در عملکرد پیشابی مادرزادی و … اتفاق بیفتد.

چندبار زمانی که با صدای بلند خندیده اید یا سرفه شدید کرده اید نشت ادرار را تجربه کرده‌اید اما از خجالت نتوانستید به کسی چیزی بگویید؟

شما تنها نیستید. تنها در آمریکا برآورده شده است که در حدود ۱۰ تا ۲۰ میلیون از زنان، از بی اختیاری ادرار رنج می‌برند. با این وجود زنان معدودی در مورد آن صحبت می کنند. اغلب آن‌ها خجالت می کشند در این باره حتی با دوستان نزدیک و یا پزشک خود مشورت کنند. بسیاری از افراد سعی می کنند با تغییر در سبک زندگی آن را به نحوی کنترل نموده و فکر می کنند بی­ اختیاری ادرار فرآیند طبیعی از افزایش سن است و با آن کنار آمده اند.

بی اختیاری ادراری استرسی چیست؟

ممکن است با ورزش یا فعلایت زیادی که فشار داخل شکمی شما را افزایش دهد، نشت ادرار را تجربه کنید. حتی با خنده، ورزشهای هوازی، دویدن و حتی خندیدن، سرفه یا عطسه نیز این اتفاق را تجربه کنید. بسیاری از زنان درجات مختلفی از نشت ادارار را دارند- برای برخی تنها چند قطره است و برخی دیگر به طور کامل اخیار آن را از دست می دهند. در برخی این بی اختیاری آن قدر متداول است که مجبور میشوند هر روز از نوار بهداشتی استفاده کنند یا سبک زندگی خود را طوری تغییر دهند که احتمال خجالت زدگی‌شان کمتر شود.

چه عاملی مسبب آن است؟

بی احتیاری ادراری استرسی به خاطر ضعیف شدن عضلات کف لگن در نتیجه بارداری، زایمان یا یائسگی یا از دست دادن ذاتی عملکرد طبیعی پیشابی اتفاق می افتد. شرایطی که سبب افزایش فشار درون شکمی شوند می توانند مشکل را بدتر نمایند. شرایطی مثل چاقی، سرفه های طولانی مدت، یبوست و برداشتن بارهای سنگین.

بیشتر بخوانید: علائم هشدار دهنده اولیه بیماری های قلبی

با چه کسانی می توانم برای مشکل بی اختیاری ادرار مشورت کنم.

• متخصص زنان
• پزشک متخصص زانی که آموزش بیشتری در زمینه اختلالات مثانه و اختلال عملکرد کف لگن داشته باشد.
• اورولوژیست» جراحی که در زمینه مدیریت اختلالات مثانه و کلیه آموزش دیده است.

اگر دچار نشت ادرار هستید چه بررسی هایی باید انجام دهید؟

ممکن است از شما خواسته شود آزمایشات زیر را انجام دهید:

• آزمایش ادرار: برای اطمینان از اینکه مشکل از عفونت ادراری نیست

• پد تست: در این آزمایش از شما خواسته می شود ۵۰۰ میلی لیتر آب بنوشید. یک پد بهداشتی با وزن مشخص به شما داده میشود تا از آن استفاده کنید . یک ساعت بعد این پد بهداشتی وزن می‌گیرند. در طول این زمان از شما خواسته میشود فعالیت‌هایی را مثل راه رفتن، خم شدن، سرفه کردن و بالا رفتن از پله ها را انجام دهید. این کار برای سنجیدن مقدار بی اختیاری انجام میشود.

• تست فشار ایستاده: از شما خواسته میشود در حالی که ایستاده اید سرفه کنید و سپس پد دوباره وزن میشود تا میزان بی اختیاری مشخص شود.

• باقی مانده ادرار: برای اطمنیان از اینکه مشکل از تخلیه یا بی اختیاری سرریز نباشد.

• تست یوروفلومتری: برای اندازه گیری سرعت جریان ادرار انجام می شود.

• بررسی های یورودینامیک: تستی که فشار عضله دفع کننده در حالت استراحت و در طول فعالیت‌هایی مثل سرفه کردن و ادرار کردن را بررسی می کند. این تست کمک می کند نوع بی اختیاری ادرار و اختلالات تخلیه مشخص شود.

• سونوگرافی: برای جدا کردن از بیماری‌های زنان و برای انداره گیری حجم مثانه و قابلیت تحرک گردن مثانه استفاده میشود.

آیا درمانی برای بی اختیاری ادراری استرسی  وجود دارد؟

خوشبختانه جواب این سوتل مثبت است. درمان ها شامل درمان‌های غیر تهاجمی و جراحی میشود. با این وجود، در حال حاضر دارویی برای درمان بی اختیاری ادراری استرسی وجود ندارد.

درمان غیرتهاجمی/غیر جراحی برای بی اختیاری ادراری استرسی

• تمرین هایی برای تقویت عضلات کف لگن(کگل): فیزیوتراپ ها به شما خواهند آموخت که عضلات کف لگن را تقویت کنید. شما باید هر وقت که فرصت داشتید هر روز این کارها را خودتان انجام دهید.

• مخروطهای واژینال: مخروط‌هایی با وزن های مختلف در واژن گذاشته می‌شود و شما باید برای نگه داشتن این مخروطها عضلات کف لگن خود را منقبض نمایید.

• تحریک الکتریکی: از جریان الکتریکی برای تحریک عضلات کف لگن برای ایجاد انقباض استفاده میشود. این شیوه برای زنانی استفاده میشود که نتجه مناسبی از تمرین های تقویت عضلات کف لگن نگرفته اند. بهبود از درمان بالا بعد از دو تا سه ماه مشهود می گردد. اگر هیچ بهبودی حاصل نشد، احتمالا نیاز به مداخلات جراحی خواهید داشت.

مقاله مرتبط: چگونه توقف شیردهی می تواند بر سلامت روان شما تاثیر بگذارد؟

درمان جراحی برای بی اختیاری ادارای استرسی

هدف از این عمل احیای در اختیار داشتن ادرار است. اگر دچار پرولاپس رحمی نیز باشید ممکن است هیستروکتومی و ترمیم عضلات کف لگن هم توصیه شود. انواع اصلی جراحی عبارتند از:

• Tension-free Vaginal Tape (TVT & TVT-O) (نوار واژینال بدون کشش): یک روش نسبتا جدید با نرخ موفقیت خوب ۹۴ درصد از زمان شروع به استفاده از آن در سال ۱۹۹۸ است. نوعی رایج از جراحی برای درمان بی اختیاری است که جدیدا مورد استفاده قرار می گیرد. نسبتا درد کمتری دارد و نیاز به دو تا سه روز بستری شدن دارد.

• جراحي كولپوساسپنشن برچ(Burch colposuspension): در بسیاری از کشورها در سالهای خیر دیگر از این شیوه استفاده نمیشود اما هنوز هم روشی معتبر است که برای درمان زنان مبتلا به بی احتیاری ادراری استرسی می توان از آن بهره برد. نرخ موفقیت آن ۸۵ درصد در سال اول و تا ۷۰ درصد در ده سال بعدی است. نیاز به یک برش ۷ سانتی متری بر روی شکم دارد و به طور میانگین فرد باید ۴ روز در بیمارستان بستری گردد.

• جراحی‌های دیگر عبارتند از تزریق کلاژن، جراحی اسلینگ مجاری ادرار(suburethral slings) و جراحی needle suspension

بی اختیاری ادراری استرسی در گردن مثانه را می توان درمان کرد یا وضعیت آن را بهبود داد. لطفا اگر از این درد رنج می برdد خاموش نباشید بلکه هر چه زودتر به پزشک خود مراجعه کنید و از توصیه ها و کمک های او بهره مند شوید.